- budaqlı
- sif. Budağı olan. Budaqlı ağac. – Sınıq budaqlı ağaclar qurumağa başlamışdı. Ə. M..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
budaqlı
Look at other dictionaries:
şax-budaqlı — sif. İri şaxları, budaqları, qolları olan. Şax budaqlı ağac. – Münbit və səxavətli torpaq bu, cəmisi yarım hektarlıq yerdə elə qüvvətli, şax budaqlı ağaclar yetişdirmişdi ki, payızda meyvəsini yığıbyığışdırmaq olmurdu. S. Rəh.. <Qaçaqlar>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dallı-budaqlı — sif. Çoxlu budağı olan, qollu budaqlı. Dallı budaqlı ağac … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köklü-budaqlı — sif. 1. İri, böyük, inkişaf etmiş, yoğun və qollu budaqlı. Köklübudaqlı qarağac. Köklü budaqlı çinar. // zərf mənasında. Kökü və budaqları ilə birlikdə; tamamilə. Maşınla ağacları; Tamam köklübudaqlı çıxardırlar. Orda sən; Cərgə ilə əkərsən. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pərli-budaqlı — dan. bax qollu budaqlı. . . Pərli budaqlı buynuzunu şax tutub yeriyən maral onu görən kimi yaxınlaşıb əlini iylədi. İ. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qollu-budaqlı — sif. Çoxlu qolları olan. Qollu budaqlı ağac. – Dağlıq, yamaclıq yerlərdə dağın və yamacın ətəyindən başlayaraq, ətrafa qollu budaqlı lağımlar atırlar. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaxlı-budaqlı — sif. Çoxlu şaxı, budağı olan, qollu budaqlı. <Nurəddin> yoldan bir az kənar bir şaxlı budaqlı ağac tapıb üstünə çıxdı ki, orada gecə yatsın. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qol-budaqlı — sif. Böyük şaxələri, budaqları olan. İçimdə bir qəzəb baş qaldırır; qol budaqlı ağacların bu mütiliyinə; qüvvət qarşısında bu acizliyin. R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaxdar — f. 1) budaqlı, qollu budaqlı; 2) buynuzlu (heyvan haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hündür — sif. 1. Uca, yüksək. Hündür divar. Hündür dağ. Hündür boy. – Çay hündür və yaşıl təpələrin arasilə axıb gedir. M. İ.. İri, qol budaqlı, hündür tut ağacının altında manqal qoyulmuşdu. İ. Hüseynov. 2. Ucaboy(lu), hündürboy(lu). Hündür kişi. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gərpəli — (Cəlilabad) qol budaqlı. – O ağac gərpəliydi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
